*** MACHTELOOSHEID *** we draaien ons er liever van weg dan het aan te kijken – ik ben daarom heel benieuwd of je deze tekst (uit)leest 😉
Machteloosheid, misschien wel de moeilijkste emotie om mee om te gaan. Zo graag iets willen veranderen maar het lukt niet. Trauma gaat altijd samen met een gevoel van machteloosheid. Niet een klein beetje maar heel veel machteloosheid, totaal overweldigd zijn. We willen geen machteloosheid voelen en dus vermijden we dit waar we kunnen. Kleine problemen lossen we op en zo leren we onszelf dat het eigenlijk wel prima gaat en dat we alles onder controle hebben.
Maar de machteloosheid sluimert vaak op de achtergrond mee en je moet heel hard werken om de controle te houden. Je moet constant je best doen en staat voortdurend in de overleefstand. Er zijn de hele dag door triggers die je gevoel van machteloosheid aanraken. De computer die niet doet wat je wilt, mensen die je niet begrijpen, iets dat je kwijt bent en maar niet kunt vinden, tegen de klok racen om iets op tijd klaar te krijgen , brandjes blussen voor iedereen, een dierbare die pijn heeft en ga zo maar door.
De afgelopen weken vroeg ik geregeld in een sessie of in de groep tijdens de opleiding; haat jij je gevoel van machteloosheid? En steeds kreeg ik ‘ja’ als antwoord. En ik besefte me hoe belangrijk het is dat we leren om niet meer te vechten tegen de machteloosheid maar deze mogen leren (ver)dragen, weliswaar zonder erin te verdwijnen. Dat is bij het trauma gebeurd, we verdwenen in de machteloosheid, we verdronken er in, logisch dat je er nu van weg beweegt maar het constant uit de weg gaan is niet de oplossing, dan blijven we overleven en vechten tegen onszelf. Er is een middenweg…. beetje bij beetje leren om je machteloosheid onder ogen te komen.
Hoe reageer jij op je machteloosheid? Sommige mensen worden boos, of zelfs woedend, veel woede vloeit voort uit machteloosheid. Weer anderen storten intens verdrietig in elkaar met een gevoel van ‘ik kan het niet meer aan, het is teveel’. Ook afstomping, of nog harder je best doen kunnen reacties op machteloosheid zijn. En zelfs totale ontkenning is mogelijk. Je kent het wel van de televisieprogramma’s waarin mensen hun kop in het zand steken en alle aanmaningen weggooien tot ze hun huis uitgezet worden…..
Het is logisch dat we moeite hebben met het voelen van machteloosheid, zeker als je getraumatiseerd bent. Dit gevoel herinnert je aan een periode of gebeurtenis in je leven waar je totaal overweldigd was, misschien wel dacht dat je dood ging. Dat is heel veel om te voelen en misschien helpt het te weten dat dit ook niet in één keer hoeft en kan. Maar wanneer je de machteloosheid kunt gaan zien als dat bange, wanhopige meisje/jongetje in jezelf dat totaal overweldigd is, dan komt er misschien al iets van verzachting richting je machteloosheid.
Dus wanneer je je weer eens machteloos voelt, duw dan dit gevoel niet weg maar zeg eens hallo tegen dit overweldigde jongetje of meisje in jezelf. Het gaat niet over wat je kwijt bent of wat niet loopt zoals je zou willen. Het gaat om dit oude gevoel van machteloosheid dat gezien wil worden.
En bedank dit deel van jou voor het langskomen, het probeert je te laten zien hoe heftig het was en dat er nog het e.e.a. verwerkt mag worden.
Misschien lukt het na dit lezen wel om op de momenten dat je je machteloos voelt, een klein beetje begrip te voelen voor jezelf en wat je hebt meegemaakt. Want deze gevoelens zijn heel heftig, ongelooflijk hoe je dat als klein kind hebt doorstaan, vind je niet?
Ik hoop dat het lukt om zachter te worden naar je machteloosheid en deze beetje bij beetje te omarmen.
Laat iets je niet los? Weet dat het je aandacht niet voor niets. vraagt. Heb de moed om het aan te kijken, pas dan laat het je los.
Blij dat ik mensen hierbij mag helpen!
