Blijven investeren in mezelf, steeds mezelf blijven ontwikkelen. voelen en volgen wat ik nodig heb. Ik zet op dit moment prachtige stappen in mijn ontwikkeling. En ik voel en weet dat ik hiermee ook weer anderen verder kan helpen. Wat is het ontzettend fijn dat ik mezelf dit kan geven. Dat we in de gelegenheid zijn om dit te doen. En ik besef me dat blijven investeren in mijn eigen ontwikkeling en groei inherent zijn aan de ontwikkeling en groei van Centrum Puur.
We zitten in Beieren, een paar dagen er tussen uit. Geen vakantie maar sessies/training op een prachtige plek waar ik al zoveel moois mocht leren. Tussendoor genieten we zeker van elkaar en van al het moois hier 🙂
Gister heb ik veel geleerd over waarom het soms zo onveilig en moeilijk kan zijn om je te verbinden met vrouwelijkheid. Pff wat een worsteling maar ook wauw wat een inzichten!
Vandaag was het een sessie met veel en diepe stiltes…. soms omdat praten gewoon niet ging maar ook omdat we mijn lichaam lieten spreken. Bewegingen afmaken en impulsen volgen, door de weerstand en de angst heen durven bewegen. Vanuit bevriezing toch uitreiken en in contact komen en luisteren naar die stukjes die nog geen stem hebben en toch veel te vertellen hebben. En dat ging diep, heel diep. Het was intens wat er zonder woorden werd aangeraakt. Poeh wat mooi!
Veel gevoeld en geleerd over hoe onveiligheid soms al in de baarmoeder ontstaat. Over hoe je hier ondanks dat je het niet kent, toch een nieuwe ervaring van veiligheid in kunt scheppen. En dit was zo ontroerend mooi….. Warm, geborgen en gedragen, een gevoel van thuiskomen. Hier zijn geen woorden voor maar het gevoel en de dankbaarheid zijn groots en diep.
Even nagenieten op het balkon met een kop thee. Fred en Bobby aan mijn zij…. Bobby geniet mee van de stille pure sereniteit waarmee ik me verbonden voel. Ik voel zoveel meer ruimte en nog zoveel meer waar ik nu nog geen woorden voor heb. Misschien zijn ze er wel niet.
Daarna bracht Bobby mij tijdens een mooie wandeling naar een onderwater hart…. bestaat er een overtreffende trap van dankbaarheid?
