Het maakt me soms verdrietig als ik zie hoeveel mensen er rondlopen met een diepgeworteld gevoel van ‘ik mag er niet zijn’. Dit gaat soms zo diep dat iemand geen bestaansrecht voelt. Er is soms een chronisch gevoel van niet welkom zijn en je kunt nergens je plek vinden. Of je durft geen ruimte in te nemen. Ik zie regelmatig dat dit zo verankerd zit dat er nauwelijks nog ruimte is om te ademen….
Als dit zo voelt dan is het zeer waarschijnlijk dat je je eenzaam voelt, en dat er geen verbinding is met jezelf en met de wereld. Emoties zijn overweldigend en worden vaak weggedrukt maar dat je geen verbinding (meer) hebt met emoties wil niet zeggen dat ze er niet meer zijn. Stoppen met ademen is tegelijk ook stoppen met voelen. Hoe hoger de ademhaling hoe minder je voelt. Je zet jezelf vast en gaat uit verbinding met je lijf. Hoe meer spanning in het lichaam, hoe meer bescherming er nodig is. Spanning functioneert als een pantser met als functie beschermen en niet voelen. Overleven in plaats van leven met alle gevolgen dit heeft.
In ons zit altijd een diep verlangen naar verbinding naar heelheid en gezondheid. In een gezonde situatie hebben we verbinding met onszelf en onze medemens, we zijn sociale wezens.
Juist de mensen die het hardst roepen ‘ik heb niemand nodig’ zijn vaak degenen die het meest iemand nodig hebben. Ze zijn het meest gekwetst en teleurgesteld in hun medemens en uit angst voor nieuwe pijn beschermen ze zichzelf.
Juist op de cruciale momenten in hun leven dat ze iemand nodig hadden was er niemand. Ze durven niet te meer vertrouwen en maken zichzelf wijs dat het beter is alleen maar schijn bedriegt. De afgelopen opleidingsdagen die ik mocht begeleiden werd weer eens duidelijk hoe lastig het kan zijn om je plek in te nemen als je zo gewend bent om je te verstoppen, om je niet te uiten maar op je tong te bijten en altijd maar lief te zijn of alles zélf te doen.
Eenzaamheid is heel iets anders dan alleen zijn. Je kunt samen zijn maar je toch eenzaam voelen. Mensen zijn vaak eenzaam, ook binnen een relatie. Het gaat vooral om de kwaliteit van de relatie en of de mogelijkheid is om je uberhaubt te verbinden met jezelf en met de ander.
Herken je het gevoel van er niet mogen zijn? Dan geef ik je deze knuffel en ik hoop dat je hem kunt voelen. Weet dat je welkom bent zelfs als het (nog) niet zo voelt. Jij mag er zijn met alles wat je bent en alles wat je voelt.